متن زیر نامه یکی از اساتید ادبیات فارسی به حکیم ارد بزرگ است که تقدیم می گردد :

پریشان نسخه‌ کرد اجزای مژگان تر ما را
چه‌ مضمون است درخاطر نگاهت‌حیرت‌انشا را
نگردد مانع جولان اشکم پنجهٔ مژگان
پر ماهی نگیرد دامن امواج دریا را
نه‌ از عیش‌است‌اگر چون‌شیشهٔ می قلقل آ‌هنگم
شکست دل صلایی می‌زند رنگ تماشا را
شعر از استاد بیدل

استاد حکیم دو صد درود بسیار بر شما نازنین کشورهای فارسی زبان
حکیم شادروز  باشید و همواره سرزنده و جاری
ای عزیزتر از جان ، چند صباحی برای پژوهش از ادب و زبان پارسی میهمان مردم لداخ ، سرینگار و جامو در کشمیر هندوستان بودم و بسیار سخن از شما آنجا شنیدم نقل اندک پارسی زبانان آن دیار زیبا و پر ریحان و شاداب بود و من در اندیشه که چگونه قلب این مردم بی ریا و دوست داشتنی شیفته نگار ایرانی ما حکیم ارد گشته . امشب با این پیغام به آن بزرگ دوست داشتنی می گویم غمت بر آب و دلت خروشان و عمرت همانند رود گنگ جاودانه و ماندگار ، زنده باشید .


 
و پاسخ حکیم ارد بزرگ :
آدمیان با مهر به یکدیگر گره می خورند ...

سپاس از مهر و دوستی شما