پاسخ مهندس منوچهر نبی زاده به یک انتقاد

یکی از زحمتکش ترین اشخاص برای بزرگداشت مفاخر و فرهیختگان شیروان مهندس منوچهر نبی زاده است که در واقع سال گذشته پس از ماهها تلاش توانست حکیم ارد بزرگ را به شیروان ، شهر اجدادی خود دعوت کند . بخش زیادی از زحمات برگزاری بزرگترین مراسم تاریخ شیروان که در گلیل زیبا با عنوان دومین همایش فرهیختگان شیروان برگزار شد نیز مرهون کوشش های ایشان است . مهندس نبی زاده عضو هیئت موسس انجمن فرهیختگان شیروان در پاسخ به یک انتقاد از سوی یکی از اهالی رسانه نوشته اند :

مهندس منوچهر نبی زاده :

با سلام و عرض ارادت خدمت همه علاقمندان فضای مجازی
بنده به عنوان یک عضو کوچک انجمن فرهیختگان لازم میدانم ضمن تقدیر وتشکر از همه شما بخصوص مدیر محترم شیران شیروان که واقعا اگر پوشش ایشان هم نبود شاید هیچگاه به ان اهداف رسانه ای مون نمی توانستیم نزدیک هم بشیم .و همچنین تقدیر تشکر ویژه از ادارات و پرسنل زحمت کش بعضی ازاین ادراتی که واقعا در اجرای برنامه های محوله خیلی زحمت کشیدند(چون فرمانداری ،شورای اسلامی ،شهرداری ،هلال احمر، اب منطقه ای ، جهادو کشاورزی ،اداره عشایری ،کمیته امداد و...) و گلایه بعضی از عزیزانی که قبول مسولیت کرده بودند و در ان روز کم لطفی نمودند که این بار مسولیت بر دوش مدیران اجرایی را با توجه به ترافیک برنامه چند برابرنمود
جهت اطلاع دوست رسانه ای مان باید چند نکته را متذکر باشم که
-در برنامه ریزی ها این مهمی که شما یاداوری نمودید گنجانده شده بود اما با توجه به مشکلات زیر عملا نتوانستیم برنامه را آن گونه که ما دوست داشتیم و شایسته میهمانان عزیزمان بودپیش ببریم
1- باتوجه به حضور غیر قابل پیش بینی هموطنان و حضور میهمانان از شهرستان های دیگر و حتی استانهای همجوار که و استقبال مردمی ، برنامه کنترل دقیق ورودی ها را جهت احترام به این عزیزان حذف کردیم .

2- بحث بعدی محل برگزاری همایش جهت معرفی پتانسیل های گردشگری پارک طبیعی گلیل چون پیشنهاد شد و بسیار هم زیبا بود عملا کنترل حضور افراد در ردیف های جلو را با مشکلاتی همراه نمود و علی رغم چندین بار خواهش جهت عدم اشغال این صندلی ها با توجه به علاقه عزیزان رعایت نشد که اگر دقت کرده باشید به اجبار در ردیف های جلو چند ردیف صندلی اضافه نمودند .

3-موضوع سوم بعد فاصله محل برگزاری و عدم حضور بموقع همزمان اکثر میهمانان ویژه بود که چون بعضی ها با تاخیر رسیدند بر مشکلات افزودند .

4- یکی از دیگر مشکلات برگزار کنندگان چون هنوز انجمن هیئت مدیره و هیئت داورانش را رسما انتخاب ننموده و بصورت یک ان جی او مستقل نیست طبیعتا در مدیریت بین دستگاه های دولتی و انجمن هنوز عدم هماهنگی های هست که همین تجربه ها به ان کمک خواهد نمود که انشاا... این مشکلات کمتر گردد.

5- نکته اخر هم که اقای رحمانی در اظهار نظرشون متذکر شده بودند بحث کم لطفی بعضی افراد مبنی بر عدم برگزاری مناسب مراسم نکته گلایه امیز اما حقیقتی تلخ بود که امیدوارم در مسیر توسعه پایدار شهرستان دیگر شاهد خیانت این گروه ها نباشیم .

در پایان ضمن قدر دانی مجدد از همه دوستان و عذر خواهی بابت کسوراتی که بود لطفا جهت برگزاری بهتر مراسم آینده انجمن را از ارسال نظرات خوبتان به ادرس سایت فرهیختگان شیروان محروم نفرمایید از اصحاب رسانه هم خواهش می کنم مشکلات را به حساب ما گذاشته و اینگونه مراسم شهرستان را در شان و منزلت مردم فرهیخته شهر عزیزمان پوشش دهند .

http://www.shirvaniha.com

اشاره ایی که مهندس منوچهر نبی زاده به نظر آقای سهیل رحمانی نمودند این نظر بود :

سهیل رحمانی :

شادباش منو هم پذیرا باشید
دکتر عزیزی هم شجاع هست و هم تیز هوش
واقعا هیچکدام از نماینده های ما تا به امروز در این سطح نبودن
اگر تیز هوشی و شجاعت ایشون نبود خدا می دونه ما کی می تونستیم حکیم ارد بزرگ رو از نزدیک ببینیم .
امیدواریم با کمک ایشان روز دوستی شیروان و پنجشیر در 18 شهریور حتی به شکلی نمادین پا بگیره و ما سفیر و یا رایزن فرهنگی سفارت افغانستان را در شیروان ببینیم (برای این گفتم یا رایزن چون همزمان با این تاریخ در افغانستان هم مراسم بزرگداشت قهرمان ملی احمدشاه مسعود برگزار میشه و احتمال داره سفیرشون در افغانستان باشه)
در مورد کار عجیب خبرنگاران ، منم فکر می کنم برنامه ایی از پیش داشتن برای بسته نگهداشتن اخبار این مراسم ، حقیقتش منم در مراسم بودم تعجب آور بود بصورت مشکوکی بلندگوی سخنرانان مداوم قطع می شد و عده ایی بودن که هم همه می کردند و مشخص بود که آمده بودند تا مراسم را خراب کنند اما خوشبختانه سیل جمعیت مشتاق نشان داد که مردم عاشق چنین مراسماتی هستند آنها آمده بودند تا حکیم فرزانه و نماینده شجاعشان را از نزدیک ببینند برای همین آدمهای ناجور عملا توان زیادی نداشتند
با هر کسی صحبت کردم دیدم همه خوشبختانه می دونن و البته خوشحال بودن تونستند بر خلاف پارسال در مراسم باشند .

و اما انتقادی که مطرح شده بود

یکی از اهالی رسانه :

انتقادی به برگزار کنندگان مراسم همایش فرهیختگان شیروان دارم .

چرا جای صندلی دعوت شدگان خاص مشخص نبود ؟

در همه جای دنیا ، برای هر مراسمی چند نفر از تیم اجرایی آماده اند تا افراد دعوت شده را به جاهای از پیش تعیین شده هدایت کنند در این مراسم مهم که مردم همه جهان تشنه دیدن عکس های آن در رسانه ها و بخصوص اینترنت هستند و همه هم این را می دانند ، باید جای حکیم ارد بزرگ ، دکتر عبدالرضا عزیزی در کنار هم می بود اما در کمال تعجب دیدیم چه شرایط عجیبی در پیشانی مراسم که همان صف اول صندلی ها است رخ داد !

خواهش می کنم به این موضوع ساده نگاه نکنیم
این بسیار مهم است به اتفاقی که باید به عنوان یک درس عبرت نگاه شود .

بسیاری در دنیا میلیونها دلار هزینه می کنند تا در عکس ها جایی باشند که بیشترین برد را در اذهان عمومی دارد حتی برای ردیف های پشت سر مهمترین اشخاص یک مراسم برنامه ریزی گسترده می شود اما در اینجا گویا فکر به موارد بی ارزشی مثل نمایشگاه جانبی و کلاه برای مردم شرکت کننده مهمتر از محل نشستن اشخاص مهم بوده است ؟! حال آنکه تنها تصویر از این مراسم باقی می ماند فقط همین ، عکس های خبری ، که بسیار با ارزش هستند.
چطور برگزار کنندگان از این موضوع مهم غافل شدند ؟ مگر سال قبل ندیدید که تنها عکس هایی بولد شدند و انعکاس اجتماعی گسترده ایی داشتند که تصویر حکیم در آن بود ؟ همایش سال قبل هم نشان داد که مردم بدنبال رصد کردن حکیم در این مراسم هستند و شما دیدید و باز هم خواهید دید که افرادی که در کنار حکیم هستند تا هزاران هزار سال چهره شان در یادها می ماند چون ایشان که مدیر سیاسی نیست تا محبوبیتش سقوط کند من شنیده ام بسیاری برای اینکه یک عکس با حکیم بگیرند از آن طرف دنیا می روند دیدنشان به شهر کرج آنوقت حکیم آمد شیروان و در بین ما بود و به این راحتی موقعیت را مسئولین همایش از دست دادند !

به عنوان یک شاگرد رسانه با دیدن عکسهای این مراسم شوکه شدم اما اساتید برگزار کننده مراسم متوجه آن نشدند !؟
خیلی عکس ها را مرور کردم اما یک تصویر مشترک از حکیم و دکتر عزیزی ندیدم ! این مراسم بزرگترین همایش تاریخ شیروان بود پس لزوما باید دقت به این موضوع صد چندان می بود که متاسفانه غفلت شد و این نشان می دهد ما هنوز گرفتار فرهنگ تعارف هستیم . اما دوستان مراسمات بزرگ عرصه تعارف به این و آن نیست . الان در دنیای ارتباطات تصاویر یک مراسم را جواهرات آن می نامند اما در کمال خضوع باید بگویم دومین همایش فرهیختگان شیروان بی جواهر باقی ماند .

شیران شیروان :

این کم لطفی است که بگوییم دومین همایش بی جواهر ماند . چون دهها عکس به یاد ماندنی از همین مراسم در شیران شیروان قرار دارد . آن روز من هم در مراسم بودم واقعا ازدحام جمعیتی که از حداقل دو استان و بیش از 6 شهرستان بزرگ برای دیدار حکیم ارد بزرگ به گلیل آمده بودند موقعیت خیلی از کارها و برنامه ها را از مدیران برگزاری آن می گرفت . فکرش را بکنید مراسمی که تصور شرکت 1500 نفر در آن می رفته اما جمعیتی 4500 نفری به سوی آن سرازیر شده اند . خود من که چند بار از جایم بلند شدم اگر مادرم همراهم نبود حتما صندلیم را از دست می دادم .

در مورد ماندگاری اشخاصی که در عکس ها کنار افتخار جهانی شهرمان حکیم ارد بزرگ هستند با شما موافقم و امیدواریم با حمایت نماینده پیشرو شهرمان دکتر عزیزی ، بزودی زود باز هم از این نشست ها بخصوص در چهارشنبه 18 شهریور 1394 ((روز دوستی شیروان و پنجشیر)) در شیروان ببینیم .

معرفی محل برگزاری دومین همایش فرهیختگان شیروان

منطقه حفاظت شده گلیل در موقعیت جغرافیایی واقع شده  این منطقه با مساحت تقریبى ۰۰۰‚۱۷ هکتار، در ۷۰ کیلومترى شمال شهر شیروان و در  نوار مرزى ایران و ترکمنستان قرار دارد. در این منطقه جنگل‌هاى تُنُک اُرُس و مراتع سرسبزى وجود دارد و گونه‌گونى حیات‌وحش آن نیز قابل توجه است. منطقه حفاظت شده گلول و سرانی دارای آب و هوایی عموماً کوهستانی، با شیب‌های تند و دره‌های عمیق و صخره‌های مرتفع است. این منطقه قسمتی از رشته کوه‌های موسوم به کپه داغ را تشکیل داده و از مناظر بدیع و فریبنده‌ای برخوردار است. منطقه حفاظت شده گلیل (گلول) و سرانی با توجه به دارا بودن ویژگی‌های خاص طبیعی، از جمله جنگل‌های انبوه درختان ارس و تنوع بسیار زیاد پوشش گیاهی و نیز زیستگاه خالص ترین قوچ اوریال، اولین بار در 27 تیرماه سال 1350 توسط سازمان شکار بانی و نظارت بر صید آن زمان با عنوان منطقه حفاظت شده اعلام شد. تعدادی روستا در حاشیه جنوب و جنوب غرب این منطقه وجود دارد که ساکنان آنها عمدتاً از کردهای کرمانج بوده و حرفه اصلی اغلب آنان دامداری است و تعدادی به کشاورزی و باغبانی مشغول هستند. روستای سرانی تنها روستایی است که در مرزهای این منطقه قرار دارد و نام منطقه نیز برگرفته از این روستاست. پست‌ترین نقطه در این منطقه در رنج ارتفاعی 1400 متر و بالاترین نقطه منطقه در رنج ارتفاعی 2900 متر قرار دارد و دمای متوسط سالانه هشت درجه سانتی‌گراد و بارندگی متوسط 45 متر است. این منطقه دارای زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل بوده و سرما و یخبندان در آن از آبان ماه، آغاز و تا اوایل اردیبهشت ماه ادامه می یابد. یزان بارش در این مناطق بین 400 تا 500 میلی‌متر به طور متوسط در سال است و حداقل درجه حرارت در گرمترین روزهای سال از 25 درجه سانتی‌گراد تجاوز نمی‌کند. در پایین دشت این منطقه تخته گلول قرار دارد که در فصل بهار دارای چشم اندازی زیبا از پوشش گیاهی به گل نشسته اعم از شقایق، خیارک و انواع بالشتکی است و در داخل این منطقه پوشش انبوه ارس در ارتفاعات منطقه قرار دارد که در نقاطی که ارس وجود ندارد انواع بالشتکی‌ها از قبیل گون، کلاه میرحسن، چوبک و اسپرس خاردار، پوشش زیبا و چشم نوازی به عرصه‌های طبیعی منطقه بخشیده است. در منطقه حفاظت شده گلول و سرانی حیوانات و پرندگانی هم‌چون قوچ و میش اوریال، ‌پلنگ، گربه وحشی، گراز، سمور سنگی، خرگوش، دارکوب قهوه‌ای که بسیار کمیاب است، سهره سیاه و کبک دری نیز زندگی می‌کنند. از چشمه‌های این منطقه نیز می‌توان به کور چشمه، قربان چشمه، چشمه گیری اشاره کرد که در کنار رودخانه‌ای که در مرز جنوبی منطقه به طرف سرانی جاری است منابع آبی منطقه را تشکیل می‌دهند. از نقاط ارتفاعی این منطقه می‌توان علم، قله چوپان، ارتفاعات تنبل، کوه بزان، کور چشمه کوه کناره نام برد. بجز تخته گلول(گلیل) زیارتگاه زکریای پیغمبر (ع) نیز در ارتفاعات جنوبی این منطقه حفاظت شده واقع است که در روزهای تعطیلات پذیرایی انبوهی از مردم محلی و غیربومی از سایر نقاط استان و حتی کشور است. در دو کیلومتری غرب روستای سرانی محلی به نام قدمگاه ایوب وجود دارد که دارای درختان قطور و کهنسال ارس است در میان این درختان، درخت ارس بسیار بزرگی وجود دارد که به لحاظ قطر تنه و قدمت کهنسال ترین ارس در خراسان بزرگ بوده و جزو پنج درخت ارس کهنسال ایران است با توجه به ارزش زیستی این درخت اقداماتی جهت ثبت آن در فهرست  ثبت این آثار طبیعی ملی از سال 85 از سوی اداره کل حفاظت محیط زیست خراسان شمالی صورت گرفت که در سال گذشته جزء آثار طبیعی ملی کشور به ثبت رسید. منطقه حفاظت شده گلول و سرانی دارای سه محیط بانی در جنوب، جنوب غرب و غرب منطقه است که توسط محیط بانان پرتلاش و زحمت کش منطقه گشت و کنترل حفاظت می‌شود. نسبت مساحت این منطقه به مساحت کل مناطق تحت مدیریت سازمان محیط زیست خراسان شمالی 6.65 درصد است.

------

شیران شیروان : با سپاس از آقای مهندس منوچهر نبی زاده (عضو هیئت موسس انجمن فرهیختگان شیروان) به خاطر این متن زیبا ، که در اختیار شیران شیروان قرار دادند .

نگاهی به خدمات ایرج سعادتیار به شیروان

سلام به همه خوانندگان شیران شیروان ، متن بسیار زیبایی درباره خدمات آقای ایرج سعادتیار از آقای منوچهر نبی زاده (عضو هیئت موسس انجمن فرهیختگان شیروان) دریافت نمودیم که تقدیم می گردد :

دیدار با یک پیشکسوت موفق

 بهار طبیعت وجشن نوروز را بهانه ای قرار دادیم این سنت خوب را اجرا کرده و به دیدار یکی از مدیران پیشکسوت موفق سال های دور شهرستان برویم هرچند از قبل با ایشان آشنا بودم اما تا این گفتگو اطلاع کافی از کارهای بزرگی که او در زمان مدیریت اش برای ورزش و جوانان ما انجام داده بود نداشتم .

 

 

  دیدار با اولین ریاست تربیت بدنی (ورزش وجوانان) شیروان اقای ایرج سعادتیار  او که بسیارمهربان و مهمان نواز است و وقتی سخن از شیروان بخصوص ورزش شهرستان به میان می آید لبخند وخوشحالی اش را نمی تواند در لابه لای چروک صورتش پنهان کنند. ابتدا از ایشان در مورد رفاقتش با ورزشکاران کشور بخصوص پهلوانان نامی پرسیدم که در تصویر ذیل از رفاقت با این بزرگان گفت و این عزیزان را یک به یک تا جایی که حضور ذهن داشت معرفی نمود .

 

سال 1344نشسته از راست آقایان  : مدیر هتل سپید مشهد ، جهان پهلوان تختی ،پهلوان غلامرضا قشنگ ، ایرج سعادتیار ، پهلوان شورورزی ، پهلوان وفادار

بعد توضیح می دهد که کارش را از سال 1345 در تربیت بدنی شیروان که در آن موقع فاقد هرگونه زیر ساخت مناسب برای ورزش بود شروع کرد  و از همان ابتدا مدیریت اش را بر دو هدف اصلی بنا نهاد اول پیگیری اماده نمودن زیرساخت های لازم جهت ورزش جوانان و دوم شناسایی جوانان مستعد و حمایت و تشویق انها جهت ورزش منظم وتشکیل تیم های ورزشی استاد سعادتیار در مورد زیر ساخت ها اینگونه توضیح می دهد که در سال 1345 بعداز انتصاب شدنم بعنوان رئیس تربیت بدنی ابتدا بدنبال تحویل یک زمین های  مناسب جهت احداث مجموعه های  برای ورزش جوانان بودیم که موفق شدیم

1-درسال 1347 ساختمان اداره تربیت بدنی (سابق )و سالن تمرین ابتدای خیابان ورزش را در خیابان امام رضا (ع) بنا کنیم .   

2- درسال 1349  مجموعه استادیوم تختی بین میدان دادگستری و امام علی(ع) که اون موقع خارج شهر بود را شروع به ساخت کردیم.

3- در سال 1355 اعلام کردند که هر مدیری بتواند ظرف یک ماه زیرساخت مناسب برای یک مجتمع ورزشی را فراهم نماید اعتبار لازم به او ابلاغ می گردد که ما در شیروان مجتمع ورزشی 13 آبان واقع در خیابان جهاد را پیشنهاد داده و این اعتبار را جذب کردیم  .

و بعد توضیح می دهد در حین اماده شدن زیر ساخت های ورزش شهرستان به دنبال ورزشکاران مستعد فقط به شهر و رستاها اکتفا نکرده حتی اگر شنیدم فلان ورزشکار بااستعداد است و در گلیل چوپانی هم می کند به سراغشون  رفتم و دعوت کردم به تمرینات ورزشی بیاد و در مسابقاتی که برنامه ریزی می کردیم شرکت نمایند و با اضافه نمودن تصاویر بعضی از این ورزشکاران به توضیحات خود می گوید که اینگونه بود که ماتوانستیم   6 سال پیاپی قهرمان کشتی خراسان بزرگ باشیم و بعد یکی یکی این ورزشکاران را به دقت و حتی با نام کوچک یاد می کند هرچند بدلیل کم سویی چشمانش و کیفیت پایین تصاویر گاهی  مکسی کوتاه می کند.وقتی او از ورزشکارانش که نقش مربی ، سرپرست را برای آنها داشته با علاقه می گوید من معنی  این جمله ای که می گویند معلمی یعنی عشق را به وضوح احساس می کنم .

 

تیم کشتی رویایی شیروان سال 1347 آقایان: ایرج سعادتیار(مربی ،سرپرست)،محمد علی زاهدی،جمشید لطیف،اصغرنژاد،علیرضا معینیان، عباس هوشمند، علی اکبر اختری،امیر منوری،سیاوش احمدی ، رضا  پورضا

بعداز کشتی ازتشکیل تیم هندبال شیروان و تمرینات و مسابقات مختلف این تیم تا  قهرمانی تیم هندبال شیروان در اولین دوره مسابقات هندبال کشور می گوید وبعد از کسب تشکیل تیم والیبال و کسب مقام سوم تیم والیبال شیروان در مسابقات کشوری سال 1347 در شیراز سخن می گوید . وقتی هر سوالی که از او می پرسم سعی می کند وقتی پاسخ می دهد این پاسخ مستند باشد لذا با این قد کشیده و بالا بلندش از جا بر می خیزد و بدنبال عکس و تصاویر مرتبط با ان موضوع می رود  مراعات کرده و سعی می کنم خیلی به زحمت نیفتد او از استعداد بالای جوانان شیروانی در عرصه علمی و ورزشی می گوید و از خاطراتش با ورزشکاران و هنرمندان موسیقی مقامی شیروان در سالن دوازده هزار نفری آزادی که برای اولین بار بصورت نمایدن کشتی چوخه را در این سالن همراه با موسیقی شمال خراسان اجرا نمودند.

در هنگام خداحافظی نمی دانم چرا ناگهان به یاد جمله زیبای هیوا مسیح نویسنده توانمند همشهریمان می افتم که می گوید من از دنیای بی کودک می ترسم و در این لحظه به یک باره با خود تکرار می کنم که من از دنیای بی پیر و بی پیشکسوت می ترسم و ضمن قدر دانی و تشکر صمیمانه از آقای سعادتیار برای او که نگران عمل قلب اش بعد از تعطیلات نوروز است آرزوی سلامتی و بهروزی می نمایم و او هم ضمن آرزوی توفیق و سلامتی برای همه شیروانی ها مجدد یادآوری می کند که ازآقای خالق زاده رئیس اداره ورزش و جوانان شیروان که از ایشان برای مسابقات کشتی چوخه روز 12 فروردین دعوت نموده اند و با توجه به شرایط جسمی نمی توانند شرکت کنند از طرف ایشان عذر خواهی کنیم . او و همه شما عزیزان را به خدا می سپاریم تا گزارش دیگر از فرهیخته دیگر.